Gisteren was Jan een avond weg, dus had ik heerlijk een avondje voor mezelf. Ik besloot lekkere chill kleding aan te doen, een joggingbroek met daarop een topje. Eef vroeg nog om een knuffel, dus die ging ik met veel liefde brengen.
"Mama ander shirt!" riep ze meteen toen ik binnenkwam. "Andere broek! Mm lekker zacht" ze wreef over mijn broek. "Mooi mama, heel mooi!" Ik moest hardop lachen om het feit dat ze mijn kloffie ZO mooi vond. Ze herhaalde het continue, hoe prachtig mooi deze kleding was. Ik dacht er verder niet bij na, totdat ik in bed lag. Ineens snapte ik waarom ze het ZO mooi vond. Dat had niets met mijn kleding te maken, maar wel met hoe ik me voelde in deze kleding. Het voelde inderdaad zacht om mijn lichaam en ik ontspande ook meteen toen ik die spijkerbroek uitdeed. Ik was meteen relaxed en ik ben ervan overtuigd dat dat is wat ze zag. Een mama die kon ontspannen in plaats van de hele dag rennen en dat vond ze mooi.
Afgelopen week heb ik sowieso verschillende eye openers gehad rondom dit thema. Na een meltdown, omdat we een paar nachten niet hadden geslapen en Fien meer wil dan ze kan was het even klaar. Ik wil zo graag alles perfect doen en kwam erachter dat ik opnieuw behoorlijk in de pleasende rol was beland. Elke minuut die ik had was ik aan het opruimen, poetsen, huis verder organizen en ga zo maar door. Rennen, springen, vallen en weer op staan op repeat. Totdat ik echt viel (emotioneel), mijn tankje was leeg en er moest iets veranderen. Ik moest weer terug naar go with the flow en als er daardoor wat meer was in de wasmanden ligt of er meer zooi in de woonkamer ligt dan is dat zo. Iets wat mijn perfectionistische brein ontzettend lastig vind, maar wel nodig is om deze tropenjaren te 'overleven'. Ik wil genieten van mijn meiden en dat kan niet als ik ook een perfect huishouden wil. Sommige vrouwen kunnen dat misschien wel, maar mijn chaotische brein kan dat niet. Het kost me enorm veel energie om alles netjes en bij te houden, hoe graag ik ook zou willen dat dat niet zo was!
De stapjes terug heb ik gedaan en we zijn zelfs spontaan met zijn viertjes naar het pannenkoekenhuis gegaan. Het was heerlijk, lekker spelen / lekker eten en quality time met het gezin. Wat wil je nog meer?!
Reactie plaatsen
Reacties